Oaza Nowego Życia to rekolekcje przeżyciowe – wakacje z Bogiem połączone z elementami charyzmatu Ruchu Światło-Życie.

Tegoroczne rekolekcje wakacyjne przeżywaliśmy jako Para Prowadząca w Zakopanem  w dniach 27.06-13.07.2017 r. Była to Oaza Nowego Życia I stopnia, którą prowadził ks. Grzegorz KOT.  Gościliśmy w domu u Sióstr od Aniołów, w przepięknym klimatycznym ośrodku rekolekcyjnym na Drodze do Daniela, tuż u stóp Giewontu, Doliny Stróżyskiej i Doliny Białki. Co dzień rano budziła nas „muzyka” dzwonków owiec udających się na pastwiska.

  W rekolekcjach wzięło udział:

• 12 par małżeńskich z dziećmi z diecezji rzeszowskiej, toruńskiej, przemyskiej i lubelskiej;
• 2 kleryków z Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie – Rafał i Kamil;
• Diakonia Muzyczna – w osobie pełnej temperamentu i skromności Uli;
• Diakonia Wychowawcza ( Karolina, Klaudia i Oliwia, którym pomagały Wiktoria i Janek).

Rekolekcje Oazowe Domowego Kościoła, to czas odpoczynku dla rodzin, ale także czas intensyw nej formacji duchowej. Choć nasza posługa jako "prowadzących" wiązała się z pewnym trudem, to jednak doświadczyliśmy prawdziwej radości. Wszyscy byliśmy świadkami niezwykłych wydarzeń jakie zdziałał Duch Święty wśród uczestników. 

     Chwilami zastanawialiśmy się jak to możliwe, że z grupy często nieznanych sobie osób, w różnym wieku, z różnym wykszta  łceniem, także z różnymi problemami rodzinnymi i zawodowymi - tworzy się wspólnota tak sobie bliska, wspólnota prawdziwych przyjaciół. Teraz wiemy, że jest to efekt:

• codziennej Liturgii Godzin i Eucharystii;
• modlitwy wspólnotowej, rodzinnej, małżeńskiej i osobistej;
• Sakramentu Pokuty i Pojednania;
• wzajemnej służby w dyżurach: liturgicznym, gospodarczym, porządkowym;
• wspólnej rekreacji podczas pogodnych wieczorów.

Te rekolekcje były dla nas czasem umocnienia życia w wierze i w naszej jedności małżeńskiej, przeżytym w miłości i pokoju,. Czuliśmy od początku, że są to rekolekcje omodlone, w których najważniejszym uczestnikiem był sam Jezus Chrystus. W sposób szczególny przeżyliśmy modlitwę małżeńską przed Najświętszym Sakramentem oraz modlitwę wspólnotową i wstawienniczą, podczas której czuliśmy obecność Ducha Świętego. Jesteśmy wdzięczni za bliskość kaplicy z Najświętszym Sakramentem, która rzadko była pusta. Za obecność księdza Grzegorza, zawsze gotowego do służenia radą i pomocą. Za wspaniałą diakonię muzyczną, wychowawczą, oraz pełnych poświęcenia i pomysłów kleryków Rafała i Kamila.

Wielkim bogactwem by ło dla nas dzielenie się troskami i radościami, którymi żyjemy na co dzień. Wspólne modlitwy, posiłki i pogodne wieczory bardzo zbliżały nas do siebie. Pan pokazał nam, że panuje nad wszystkim, że pragnie dla nas najlepszej przyszłości i że mamy nie lękać się, lecz wypłynąć na głębię. Odnowienie przyrzeczeń małżeńskich po wielu latach od dnia ślubu, przyniosło nam wiele wzruszeń i ożywiło wspomnienia. Na twarzach dzieci widać było wielką radość, gdy słyszały jak rodzice ślubują sobie ponownie, biorąc na świadka Boga, że będą się kochać aż do śmierci.
         Chcemy trwać w rekolekcyjnych duchu jak najdłużej, ale zdajemy sobie sprawę, że to tylko pewien etap drogi do Pana Jezusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem.

 Wdzięczni za ten czas rekolekcyjny, dziękujemy za gościnę Siostrom od Aniołów - siostrze  Danucie – przełożonej domu, siostrze Jolancie i Alicji.

 Agnieszka i Wojciech Trojanowscy